నల్లమ్మాయి

''అందంగా ఎర్రగా బుర్రగా ఉండే అమ్మాయిలను అందరూ చూస్తారు... వారికే లైనేస్తారు, వారి గురించే మాట్లాడతారు... కానీ నాలాఅందవికారంగా, నల్లగా ఉండే అమ్మాయిలను ఎవరు చూస్తారు?'' అన్నది రాజీ అభిప్రాయం.

ఇరవై మూడు సంవత్సరాల వయస్సు ఉంటుంది రాజీకి... మంచి శరీర ధారుడ్యం, బిగుతైన పరువాలు, ఆ వయసులో ఉండే కోరికలు... అందరిలాగే ఆమెకూ ఉన్నాయి.... కానీ ఆమె నల్లగా ఉండటం ఒక్కటే అందరితో ఆమెని దూరం చేస్తుంది.... స్కూలు చదువు నుండి, కాలేజీ చదువుల దగ్గరివరకూ అందరూ తనని 'నల్లమ్మాయి' అంటూ ఏడిపించడం, హేళన చేయడంతో మొదట్లో బాధ వేసినా రాను రాను అది అలవాటైపోయింది రాజీకి....

కానీ ఎక్కడో ఏదో ఒక బాధ ఆమె మనసుని పట్టిపీడిస్తూనే ఉంటుంది... కాలేజీలో తన తోటి ఫ్రెండ్స్ తలా ఒక బాయ్ ఫ్రెండ్ ని సెట్ చేసుకుని ఎఫైర్ కొనసాగిస్తుంటే వారిని చూసి ఎంతో ఈర్ష్య పడుతుంటుంది రాజీ... తనకి కూడా ఒక బాయ్ ఫ్రెండ్ ఉంటే ఎంత బావుంటుంది...? అని మనసులో ఎన్నో సార్లు అనుకుంది. కాలేజీలో ఇద్దరి ముగ్గురు అబ్బాయిలకు ప్రపోజ్ కూడా చేసింది... కానీ తన ఆకారాన్ని చూసి ఝడుసుకుని తనతో స్నేహం చేయడానికి ఎవ్వరూ ముందుకి రాకపోవడంతో ఎంతో అప్ సెట్ అయ్యింది....

ఇంక తన జన్మకి ఇంతే.... అని సరిపెట్టుకోవడం తప్ప అందమైన అమ్మాయిల్లాగా ఆనందంగా జీవించడం ఈ జన్మలో తనకి అయ్యే పని కాదని అనుకుంటుంది... కాలేజీలో తన ఫ్రెండ్స్ వారి బాయ్ ఫ్రెండ్స్ తో తిరుగుతూ తన వైపు గర్వంగా చూసే చూపులు ఆమె మనసుని ముళ్ళులా గ్రుచ్చుతుంటాయి... అయినా భరిస్తూవచ్చింది.... కానీ ఆమె మనసులో మాత్రం తను కూడా అందరిలాగా జీవితాన్ని ఎంజాయ్ చేయాలని స్థిరంగా అనుకుంది.

ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేసినా తనవైపు కన్నెత్తి చూడటానికి కూడా భయపడుతున్నారు అబ్బాయిలు... ఈ పరిస్థితిలో తను మాత్రం ఎం చేయగలుగుతుంది.... ఆ దేవుడు అనవసరంగా ఈ భూమ్మీద తనని పుట్టించాడని ఆవేదన పడటం తప్ప.... ఆడది పుడితే అందంగా పుట్టాలి... లేదంటే ఇలా అడుగడుగునా అవమానాలు తప్పవు .... ----

''ఏంటి రాజీ... ఈ రోజు మరీ అంత డల్ గా వున్నావు...?'' అడిగింది మోహిని.

''అబ్బే... ఏమీ లేదు...'' మామూలుగా సమాధానం చెప్పింది రాజీ....

''ఫర్వాలేదు చెప్పవే... కొంపదీసి నువ్వు మొన్న ఆ శ్రీనుకి రాసిన లవ్ లెటర్ కి రిప్లిగానీ పంపిచాడా ఏమిటి...?'' నవ్వుతూ అడిగింది మోహిని.... 'అవును' అన్నట్లు తలూపి, బ్యాగ్ లోనుండి లెటర్ తీసింది రాజీ... దాన్ని గబ్బుక్కున లాక్కుని మడతలు విప్పి చదవడం ప్రారంభించింది మోహిని....

ఆమె చదువుతూ వుంటే రాజీతో పాటు అక్కడే వున్న మిగతా ఇద్దరు ఫ్రెండ్స్ స్మిత, సంపద ఆసక్తిగా వింటున్నారు... ''మిస్ రాజీ... నువ్వు రాసిన లెటర్ చదివాను... చాలా బాగా వ్రాసావు... అవునూ... నీకు కవితలు వ్రాయడం కూడా వచ్చా. నీ మనసులోని భావాలని ఎంత బాగా వ్యక్తీకరించావు... అబ్బ... అవి చదువుతుంటే నిజంగా నా మతి పోయిందనుకో... నిజంగా ఆ కవిత అంతలా హత్తుకుంది నా మనసుకి.... నువ్వు వ్రాసిన కవిత చాలా బాగుంది.... నువ్వు రాయడానికి ఉపయోగించిన పేపర్ ఇంకా బాగుంది.

కానీ నువ్వే బాగాలేవు. ఒక మనిషినై ఉండి చూస్తూ చూస్తూ ఒక చింపాంజీతో ప్రేమాయణం సాగించలేను కదా... అందుకే బరువైన గుండెతో నీకు గుడ్ బై చెప్పాలనే ఈ లెటర్ వ్రాసాను.... నువ్వెప్పుడైనా నీ మొహాన్ని అద్దంలో చూసుకున్నావా? నీ మొహాన్ని చూస్తే ఒంట్లోవున్న ఆ కోరిక కూడా మటుమాయం అయిపోతుంది... అంతలా రియాక్షన్ కలిగించే స్టేమినా నీ ఫేస్ లో వుంది... మరి అలాంటప్పుడు నేను నీతో ఎలా వుండగలుగుతాను.

సో... నువ్వు మరొక్కసారి ఇలాంటి పనులు చేయకు. నిన్ను మాటలతో అవహేళన చేయడం నా ఉద్దేశ్యం కాకపోయినా నాకు పంపించినట్ట్టే ఇంకొకరికి కూడా ఇలా లవ్ లెటర్ వ్రాసావనుకో ఖచ్చితంగా వాడు మాత్రం డైరెక్టుగా నీ దగ్గరికి వచ్చి మరీ తిడతాడు. ఏదో నేను సున్నితమనస్కుడిని కాబట్టి ఇలా లెటర్ వ్రాస్తున్నాను... అయినా నీకు నా మీదింకా ఆశ చావకుంటే ఒకసారి నా రూముకి రా... ప్రాక్టికల్ గా నీతో ఒక గంటసేపు గడిపి అప్పుడు నా డెసిషన్ చేంజ్ చేసుకునేలా ఉంటే చేసుకుంటాను... ఓకేనా... బై...''

ఆ లెటర్ చదివి పడీ పడీ నవ్వుతున్నారు ముగ్గురూ. ''ఏమే రాజీ... పోయి పోయి నీకు లెటర్ వ్రాయడానికి ఆ శ్రీనుయే దొరికాడా...? అతను ఈ కాలేజీలోనే నెంబర్ వన్ స్టూడెంట్.. ఎంతో మంది అందమైన అమ్మాయిలూ అతనితో స్నేహం చేయాలని తహతహలాడుతున్నారు. మేము కూడా అతనితో ఒక్కసారైనా సరదాగా పార్టీచేసుకోవాలని ఆశపడుతున్నాము... అయినా మా అందరినీ అతను ఏమాత్రం లెక్కచేయడం లేదు. అటువంటిది, నీలాంగి అగ్లీ గర్ల్ ప్రపోజ్ చేస్తే వచ్చి నీ ఒళ్ళో వాలిపోతాడని అనుకున్నావా...? ఆశకైనా ఒక హద్దుంటుంది...'' హేళనగా అంది మోహిని.

ఆ మాటలకి మిగిలిన ఇద్దరూ పెద్దగా నవ్వారు. ''రాజీ... ఆ శ్రీను నిన్ను ఒక గంటసేపు గడపడం కోసం అతని రూంకి రామ్మన్నాడుగా... వెళతావా...?'' మరింత పెద్దగా నవ్వుతూ అంది స్మిత.

''నిజంగా నువ్వు అదృష్టవంతురాలివే రాజీ... ఎందుకో తెలుసా... ఆ శ్రీను ఇంతవరకూ ఏ గర్ల్ ఫ్రెండ్ ని తన రూంకి ఆహ్వానించలేదు... కేవలం పబ్ లకీ, హోటల్స్ కి మాత్రమే తీసుకెళ్ళాడు. కానీ నిన్ను డైరెక్టుగా రూంకి ఆహ్వానించాడంటే నిజంగా నీది అదృష్టమే రాజీ'' అంది సంపద. ఆమె మాటల్లో వెటకారం స్పష్టంగా ధ్వనించింది. వారి మాటలకి రాజీ మనస్సు చివుక్కుమన్నది.

శ్రీనుకి తను లవ్ లెటర్ వ్రాసిన మాట నిజమే... కానీ ఆ లెటర్ ని వ్రాయించింది మాత్రం ఈ ఇద్దరు ఫ్రెండ్సే... మాటల మధ్య తనకి శ్రీను అంటే ఇష్టమే అని అంటే దానికి వెంటనే ఆ ఇద్దరు 'ఇష్టపడితే ఇలా మౌనంగా ఉండకూడదు... ఏదో విధంగా దాన్ని తెలియజేయాలి... నువ్వు వెంటనే పేపర్, పెన్ను తీసుకుని అతనికి లవ్ లెటర్ వ్రాయి' అంటూ ప్రోత్సహించిన వారే ఇప్పుడు ఇలా మాట్లాడుతుంటే రాజీకి వారిపైన కోపం, తనపైన ద్వేషం రెండూ కలిగాయి...

వారు ఇంకా పెద్దగా నవ్వుతూనే ఉన్నారు. ''ఏంటే రాజీ... మేమేదో తమాషాకి లవ్ లెటర్ వ్రాయమని అనగానే నువ్వు వ్రాసేసి అతనికివ్వడమేనా...? నువ్వేమయినా అతిలోక సుందరివా నువ్వు లవ్ లెటర్ వ్రాయగానే అతను చదివి వచ్చి నీ ఒళ్ళో వాలిపోవడానికి...'' అంటూ పెద్దగా నవ్వింది సంపద.

''దానికి మటుకు అది అందగాత్తేనే... కానీ చూసేవాళ్ళకి కలగాలి కదా ఆ ఫీలింగ్... అలాంటి ఫీలింగ్ కలగాలంటే ముందు నువ్వు నీ నల్లముఖాన్ని తెల్లగా చేసుకో... ఆ చెంపలపైన వెగటుగా కనిపించే పులిపిర్లని పోగొట్టుకో... ఆ సోడాబుడ్డి కళ్ళద్దాలని తీసి స్టైల్ గా ఉండే గ్లాసెస్ పెట్టుకో... ఎప్పుడూ చెత్తగా కనిపించే ఈ డ్రెస్ లని వదిలి మంచి ఫ్యాషన్ డ్రెస్ లని వేసుకో....నీ పర్సనాలిటీకి తగ్గట్టుగా మేకప్ వేసుకో... అప్పుడు ఓ మగాడి కోసం నీ ప్రయత్నాలు ప్రారంభించు...'' అంటూ సలహాలిచ్చింది మోహిని.

రాజీ సిగ్గుతో తలదించుకుంది... ఆమె కళ్ళలో కన్నీళ్ళు సుడులు తిరుగుతున్నాయి... వారి మాటలు ఒక్కొక్కటి మనసుని ముళ్ళులా గ్రుచ్చుతున్నాయి... అలాంటి మాటలు తను ఎప్పుడూ పడేవే అయినా ఈ సారి ఒక మగాడి కోసం తను చేసిన ప్రయత్నాన్ని ముందు ఎంకరేజ్ చేసి, తరువాత ఇలా వారి ఇష్టం వచ్చినట్టు తనని వెక్కిరిస్తున్న వారి మీద పట్టరానంత కోపంగా ఉంది రాజీకి... ఇప్పుడు తను నోరు తెరిచి ఏమైనా అంటే దానికి వారు ఈ లవ్ లెటర్ విషయం ఎక్కడ బయటికి పొక్కేలా చేస్తారో అని మౌనంగా ఉండిపోయింది రాజీ.

''చూడు రాజీ... మోహిని చెప్పింది కరెక్టే... ముందు నీ అందాన్ని డెవలప్ చేసుకుని తరువాత ఎవరికైనా ట్రైచేయి... మన కాలేజీ గైస్ అందరూ నీ రూపాన్ని చూసి ఝడుసుకున్నవాళ్ళే కాబట్టి నువ్వెంత అందంగా తయారయి వచ్చినా వాళ్ళలో రెస్పాన్స్ ఏమాత్రం రాదు... అందుకే ముందు నువ్వు ఆ రోడ్డుపైన ఉన్న బడ్డీకొట్టులో సప్లయ్ చేసే కుర్రాడికి లైనేయి... ఎత్తూ పొడవూ బాగానే ఉన్నా కొంచెం పరిశుభ్రత పాటించడం తెలియదంతే... అతన్ని కూడా అందంగా మేకప్ చేస్తే నీకు సూటవుతాడనుకో... ఓ లవ్ లెటర్ వ్రాసి అతనికివ్వు... అతను గ్రీన్ సిగ్నల్ ఇచ్చేస్తే నీతో పాటు అతన్ని కూడా బ్యూటీపార్లర్ కి తీసుకెళ్ళు... ఇద్దరూ బ్యూటిఫుల్ గా రెడీ అవ్వోచు... ఆ తర్వాత ఇంకేంటి... లోకేషన్ చేంజ్... మంచి సాంగ్...'' అంటూ పెద్దగా నవ్వింది స్మిత.

ఆమె మాటలకి మిగతా ఇద్దరు ఫ్రెండ్స్ కూడా నవ్వారు. ''సరేనే దాని గొడవ మనకెందుకు గానీ... ఆ వెంకట్ గాడు నాలుగు రోజులుగా నీ చుట్టూ తిరుగుతున్నాడు ఏమిటే సంగతి...?'' అని అడిగింది మోహిని స్మితని.

''ఆ... ఏముంది. నన్ను గాఢంగా ప్రేమిస్తున్నాడుట... నేను లేనిదే బ్రతకలేడట... నువ్వు ఊ అంటే ఈ ప్రపంచాన్నే జయిస్తాను... కాదంటే ఈ ప్రపంచంలోనుండే శాశ్వతంగా వెళ్ళిపోతాను... అంటూ బలమైన డైలాగ్స్ వ్రాశాడే...'' అంది గర్వంగా మొహం పెడుతూ స్మిత.

''మరింకెందుకు ఆలస్యం... వాడికి ఐ లవ్ యూ చెప్పేసెయ్...'' అంది సంపద. '

'మరి వాడికి ముందు లవ్ లెటర్స్ ఇచ్చిన ఆ కిరణ్ స్వామి, మూర్తి, మోహన్ లని ఎం చేయమంటారే?'' అంది నవ్వుతూ.

''వామ్మో... ఇంత మంది నీ వెంటపడుతున్నారన్నమాట... చూశావా రాజీ... ఇలా అబ్బాయిలను మన చుట్టూ తిప్పుకోవాలి కానీ... మనమే వారికి లవ్ లెటర్స్ వ్రాస్తే వారి ముందు మనం చులకన అయిపోతాం... దానికి మొత్తం ఆరు మంది లవ్ ప్రపోజ్ చేస్తే, నాకు నలుగురు వ్రాశారు. మరో ముగ్గురు ఆ పనిలో బిజీగా ఉన్నారు. మరొకడు రోజూ మా ఇంటి చుట్టూ ప్రదక్షిణాలు చేస్తున్నాడు... నా సిగ్నల్ కోసం ఎదురు చూస్తూ...'' అంది గర్వంగా మోహిని.

''నా వెంట కూడా నలుగురయిదుగురు వెంటపడుతున్నారే'' అంది సంపద కూడా...

''బెల్లం చుట్టూ ఈగలు తిరుగుతున్నట్లు వారు మా చుట్టూ తిరుగుతున్నారు... నువ్వు బెల్లానివే అయినా ఆ ఈగలకు పనికిరాని దానివి... అందుకే వారు నీ జోలికి రావడానికి జంకుతున్నారు.... ఇకనైనా అబ్బాయిల గురించి ఆలోచనలు మానుకో...'' అంటూ ఓ ఉచిత సలహా ఇచ్చేసి ముగ్గురూ అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయారు.

రాజీ వెక్కి వెక్కి ఏడవటం ప్రారంభించింది... వారు అన్న మాటలు సూదుల్లా హృదయాన్ని పొడుస్తున్నాయి...ఒక్కొక్క మాట చెవుల్లో మారుమ్రోగుతుంటే ఆమెకి వెంటనే ఏ చెరువులోనైనా దూకి ఆత్మహత్య చేసుకోవాలన్నంత వేదన కలిగింది. అలా పదిహేను నిమిషాల వరకూ ఏడుస్తూనే గడిపింది. ఆ తర్వాత తేరుకుని ఓసారి మొహాన్ని తుడుచుకుని అక్కడినుండి లేచింది.

--------

బెడ్ రూంలో బుక్స్ రాస్తూ కూర్చుంది రాజీ... బయట హాల్లోనుండి వారి మమ్మీ అరుపు వినిపించింది. ''ఏమే రాజీ... నీకు ఫోన్... ఎవరో శ్రీను అంట...!'' అని అరిచేసరికి రాజీ ఉలిక్కిపడింది...

మొట్టమొదటి సారిగా తనకోసం ఒక పరాయి మొగాడు ఫోన్ చేయడంతో ఆమెకి ఆనందంతో పాటు విపరీతమైన ఆశ్చర్యం కూడా కలిగింది. బెడ్ పై నుండి ఒక్క ఉదుటున లేచి హాల్లోకి పరుగుతీసింది... టేబుల్ పైన పెట్టి ఉన్న రిసీవర్ ని తీసి చెవిదగ్గర పెట్టుకుని ''హలో...'' అంది ఆత్రుతనిండిన కంఠంతో...

''శ్రీను ని మాట్లాడుతున్నాను'' అన్నాడు అవతలినుండి శ్రీను.

''ఆ చెప్పు శ్రీను....'' అని నాలుక్కరుచుకుని... ''ఆ... చెప్పండి శ్రీను గారూ...'' అంది.

అటువైపు శ్రీను నవ్వుతుండటం వినిపించింది... ''ఏమిటి మరీ అంత కంగారు పడుతున్నావ్... నేను ఫోన్ చేసి నిన్ను డిస్ట్రబ్ ఏమీ చేయలేదు కదా?'' అన్నాడు శ్రీను.

''అబ్బెబ్బే... ఛ..ఛ... ఛీ... ఛీ... అలాంటిదేమీ లేదు... సడన్ గా ఫోన్ అనే సరికి కొంచెం కంగారు పడ్డానంతే...'' అంది ఆయాసంగా వగరుస్తూ.

''నా ఫోన్ అని తెలియగానే నువ్వు అలాగే ఆయాస పడతావని నాకు ముందే తెలుసు... అది సరే నేను వ్రాసిన లెటర్ చదివావా...?'' అడిగాడు.

ఆ లెటర్ ప్రస్తావన రాగానే ఆమె మొహం ఎర్రబడింది. అందులోని అక్షరాలూ కళ్ళముందు మెదలగానే శ్రీను పైన విపరీతమైన కోపం ముంచుకు వచ్చింది. ''ఆ.. చదివాను. నువ్వు వ్రాసిన ఆ లెటర్ ని చదివి నేనెంత క్రుంగిపోతున్నానో స్వయంగా తెలుసుకోవాలని ఫోన్ చేశారా?'' అంది కోపంగా రాజీ.

''అబ్బో... చాలానే కోపం వచ్చిందన్న మాట... నీకో నిజం చెప్పనా... నువ్వు వ్రాసిన లెటర్ నేను చదివానన్న మాట వాస్తవమే కానీ... నీకు వ్రాసిన లెటర్ మాత్రం నేను వ్రాయలేదు... నా ఫ్రెండ్ వ్రాశాడు. ఏదో నాలుగు ముక్కలు నిన్ను ఏడిపించెట్టు వ్రాస్తానంటే సరే అన్నాను. కానీ ఆ లెటర్ నీకిచ్చిన తర్వాత అందులో ఏమి వ్రాశాడో నాతొ చెప్పాడు. అది విని వాడ్ని నేను చాలా కోప్పడ్డాను తెలుసా...? అది చదివి నువ్వెంత బాధపడుతున్నావో అనుకుని నీకు సారీ చెప్పాలని ఫోన్ చేశాను''

శ్రీను అలా అంటుంటే రాజీ మనసు దూదిపింజంలా మారిపోయింది. ఒక మగాడు తను బాధపడుతున్నానని తెలిసి అదీ తనవల్లే అని అర్థం చేసుకుని ఇలా ఫోన్ చేసి సారీ చెప్పుతున్నాడంటే... ఆమెకి చెప్పలేనంత ఆనందం కలిగింది.''

''హలో... రాజీ ... వినిపిస్తుందా? నిజంగా ఆ లెటర్ నేను వ్రాయలేదు. ఇంక నువ్వు ఆ లెటర్ గురించి మరిచిపోయి ఏ దిగులు లేకుండా ఉండు'' అన్నాడు శ్రీను.

''సరే!'' అంది రాజీ...

ఆమెకి ఎం మాట్లాడాలో అర్థం కావడంలేదు. ఏదైనా మాట్లాడాలని అనుకున్నా ఆ క్షణానికి మాటలు దొరకడం లేదు. అందుకే మళ్ళీ శ్రీనుయే అన్నాడు. ''రాజీ... నువ్వు చాలా టెన్షన్ గా ఉన్నట్టున్నావు.. రేపు కాలేజీ అయిపోగానే సాయంత్రం నా రూంకి వచ్చేసేయ్... అక్కడ కలుసుకుని తీరిగ్గా మాట్లాడుకుందాం... నీకు నా రూంకి రావడానికి ఏమీ ఇబ్బంది లేదు కదా'' అన్నాడు శ్రీను అనుమానంగా.

''అహ... ఏమీ లేదు...'' అంది రాజీ.

''సరే అయితే రేపు సాయంత్రం వచ్చేసేయ్ బై'' అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాడు శ్రీను.

రాజీ ఆనందానికి అవధుల్లేకుండా పోయింది. 'యాహూ' అని గట్టిగా అరవాలనిపించింది.

అంతలోనే ఆమె తల్లి, ''ఎవరిదే ఫోను?'' అని అడిగేసరికి మొహంలోని భావాలని బయటికి కనిపించనీయకుండా జాగ్రత్త పడుతూ... ''మా కాలేజీ మేట్ అమ్మా... ఎదో బుక్ కావాలని ఫోన్ చేశాడు'' అని చెప్పి రయ్యిన బెడ్ రూంలోకి పరుగెత్తి వెళ్ళిపోయింది.

--------------

దాదాపు గంట సేపటినుండి బాత్ రూంలో స్నానం చేస్తూ ఉండిపోయింది రాజీ... పదిసార్లు మొహానికి సబ్బు పెట్టుకుని రాసీ రాసీ కడుక్కుంది. తలకి నాలుగు షాంపూలు పెట్టుకుంది. సబ్బు పెట్టిన చోటే పెట్టుకుని, రుద్దిన చోటే రుద్దుకుని మరీ స్నానం చేస్తుంది రాజీ...

పూర్తి నగ్నంగా ఉన్న రాజీ నల్ల బంగారంలా మెరిసి పోతుంది. ఆమె మొహంపైన ఏర్పడ్డ పులిపిర్లే ఆమె అందానికి ప్రధాన అడ్డంకిగా మారిపోయాయి. అవి గనక నయం అయితే నిజంగానే రాజీ నల్ల బంగారంలా మెరిసిపోతుంది. ఇంత వరకూ ఏ మగాడి చేయి పడని ఆమె పరువాలు నిక్క బోడుచుకుని ఉన్నాయి...

ఆ క్షణంలో ఆమెని అలా నగ్నంగా చూసిన ఏ మగాడయినా కోరికతో రగిలిపోతాడనడంలో సందేహం లేదు. మరో అరగంట వరకూ బాత్ రూంలోనే గడిపి చివరికి స్నానం పూర్తి చేసుకుని బయటికి వచ్చింది రాజీ. బెడ్ రూంలో అద్దం ముందు నిలబడి ఏ డ్రెస్ వేసుకోవాలా అని అనుకుంటూ దాదాపు అరగంట వరకూ ప్రతీ డ్రస్ ని వేసుకుని, అద్దంలో చూసుకుని అది నచ్చకపోవడంతో మళ్ళీ దాన్ని విప్పేసి మరొకటి వేసుకుంటూ గడిపింది.

ఆమె మనసు ఎంతో ఆనందంగా ఉంది. మొట్టమొదటి సారిగా ఓ మగాడిని కలుసుకోవడానికి పార్కుకి వెళుతున్నాననే భావన ఆమెని ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తోంది. అదీ కాకుండా కాలేజీలోని అమ్మాయిలందరూ ఇష్టపడే శ్రీనుయే తనకి ఫోన్ చేసి రమ్మన్నాడన్న ఆలోచన రాగానే ఆమె మనసు గర్వంతో పొంగిపోయింది.

ఈ విషయం వెంటనే తన ఫ్రెండ్స్ మొహిని, స్మిత, సంపదలకి చెప్పాలన్పించింది. ఈ విషయం తెలిసి వారి మొహాలు మాడిపోతుంటే చూసి ఆనందించాలనిపించింది... మరో గంట వరకు ముస్తాబయి అందంగా అలంకరించుకుని తర్వాత బెడ్ రూంలో నుండి బయటికి కదిలింది రాజీ.

--------------------

శ్రీను గది ముందుకు వచ్చి కాసేపు తటపటాయించింది రాజీ తలుపు తట్టడానికి. తర్వాత ధైర్యం తెచ్చుకుని మెల్లిగా తలుపు తట్టింది. కాసేపటికి తలుపులు తెరుచుకున్నాయి. ఎదురుగా శ్రీను. రాజీని చూసిన శ్రీను ఒక్క క్షణం ఆశ్చర్యపోయాడు. నిజంగానే రాజీయేనా తను చూస్తుంది అనిపించింది అతనికి.

శ్రీను తనవైపే చూస్తున్నాడని గ్రహించిన రాజీ మొహం సిగ్గుతో ఎర్రబడింది. రాజీ శ్రీను దగ్గరికి వచ్చి తలవంచుకుని నిలబడింది.

''హేయ్ రాజీ... నిజంగా నువ్వేనా? ఈ రోజేంటి ఎన్నడూ లేని విధంగా ఇంత అందంగా మెరిసిపోతున్నావ్...? వావ్... నీలో ఇంత అందం దాగుందని నాకిప్పుడే తెలిసింది...'' అన్నాడు శ్రీను నవ్వుతూ.

అతను అంటున్న ప్రతీ మాట తన మనసుకి ఎంతో హాయి కలిగిస్తుంటే ఎంతో ఉప్పొంగిపోయింది. శ్రీను రాజీ వైపే చూస్తూ ''రా రాజీ... కూర్చో'' అంటూ లోనికి ఆహ్వానించాడు శ్రీను. మౌనంగా వెళ్ళి కుర్చీలో కూర్చుంది రాజీ... అది బ్యాచిలర్ రూం... శ్రీను ఒక్కడే ఆ రూంలో ఉంటున్నాడు.

ఒక ప్రక్కన కంప్యూటర్, మరో ప్రక్కన బెడ్, ఆ ప్రక్కనే సెల్ఫ్ లో అందంగా పేర్చి ఉన్న బుక్స్ ఎంతో నీటుగా శ్రీనులా అందంగా కనిపించింది రాజీకి ఆ రూం. శ్రీను వంటింట్లోకి వెళ్ళి రెండు నిముషాల్లో టీ చేసుకుని వచ్చాడు. ఒక కప్పు రాజీ చేతికి ఇచ్చాడు. తను కూడా ఆమె ఎదురుగా కూర్చుంటూ ...

''ఊ చెప్పు రాజీ... నా లవ్ లెటర్ వల్ల నువ్వు చాలా ఇబ్బంది పడిపోయావు కదూ'' అన్నాడు ఆమె వైపే చేస్తూ...

''అబ్బే... అలాంటిదేమీ లేదు...'' అంది కంగారుగా రాజీ...

''నాకంతా తెలుసు... నిన్ను ఆ మోహిని, స్మిత, సంపదలు నేను పంపిన లెటర్ చదివి, నిన్ను బాధపెట్టే విధంగా కామెంట్ చేయడం అంతా విన్నాను... నిజంగా అయాం సారీ రాజీ... అన్నాడు శ్రీను.

అంటే... ఒక్కసారిగా ఆమె కళ్ళలోనుండి కన్నీళ్ళు రావడం ప్రారంభించాయి... అన్ని రోజుల నుండి గుండెల్లో గూడుకట్టుకున్న దుఃఖం ఒక్కసారిగా బయటికి పెల్లుబికినట్లు మౌనంగా రోదించడం ప్రారంభించింది. ఆమె ఏడవటంతో శ్రీను కంగారుపడిపోయాడు. చటుక్కున లేచి ఆమె దగ్గరికి వచ్చి ఆప్యాయంగా భుజం మీద చేయి వేసి, ''ఏయ్ ... రాజీ ఏంటి చిన్నపిల్లల్లా ఊరుకో.... వారన్న మాటల్ని నువ్వేమీ పట్టించుకోకు.... వారితో నీకు సారీ చెప్పించే బాధ్యతనాది...'' అంటూ ఓదార్చడానికి ప్రయత్నించాడు.

రాజీ గబుక్కున లేచి అతన్ని గట్టిగా కౌగిలించుకుంది... ఆ చర్యకి ఆశ్చర్యపోయాడు శ్రీను.... '

'శ్రీను... వాళ్ళన్న మాటలకి నేను ఏడవటం లేదు.... శ్రీను... నా జీవితంలో ఈ రోజు ఎంతో అమూల్యమైనది... చిన్నప్పటినుండి అందరూ నా ఆకారం చూసి హేళన చేసి నా మనసుని నొప్పించిన వారే కానీ ఒక్కరు కూడా నన్నర్థం చేసుకోవడానికి ప్రయత్నించలేదు... మొట్టమొదటి సారి నువ్వు నాకు ధైర్యం చెబుతున్నావు... నిజానికి ఆ లవ్ లెటర్ నీకు నేను కావాలని వ్రాయలేదు. నా ముగ్గురు ఫ్రెండ్స్ నన్ను బలవంతం చేసి లెటర్ వ్రాయించారు... అంతే కానీ నాకలాంటి ఉద్దేశ్యమే లేదు'' అంటూ మరింత ఏడవసాగింది...

శ్రీను మౌనంగా ఉండిపోయాడు. తన నడుం చొట్టూ చేతులు వేసి కౌగిలించుకున్న ఆమెని ఏమాత్రం డిస్ట్రబ్ చేయలేదు. అయిదు నిముషాలు మౌనంగా వారిద్దరి మధ్య గడిచాక అప్పుడు తేరుకుంది రాజీ... ఆ వెంటనే గబుక్కున అతన్నుండి విడివడి దూరంగా జరిగి, ''అయాం సారీ శ్రీను...'' అంది సిగ్గుపడుతూ...

''ఇట్స్ ఓకే... నీలో ఎంత బాధ దాగుందో నాకర్థమయింది రాజీ... ఇకనుండి కాలేజీలో నిన్ను ఎవరైనా మనసుకి బాధకలిగేలా ప్రవర్తిస్తే నాతొ చెప్పు వారి సంగతి నేను చూసుకుంటాను... రాజీ ఆకారం అన్నది మనం సృష్టించుకున్నది కాదు. అ భగవంతుడు కల్పించినది. నువ్వు అందవికారంగా ఉంటావన్న దృఢమైన ఫీలింగ్ నీ మనసులో స్ట్రాంగ్ గా ఉండబట్టే ఇన్ని రోజులూ నీ అందం గురించి నువ్వు పట్టించుకోలేదు. అదే ఈ రోజు చూడు... నీలోని అందం ఎలా బయటికి వచ్చిందో... రాజీ .. ఒకరేదో అన్నారని మనం నిరుత్సాహపడిపోకూడదు... ఎప్పుడూ పాజిటివ్ గా ఆలోచించడం నేర్చుకోవాలి... ఓకేనా...?'' అన్నాడు నవ్వుతూ శ్రీను.

ఆ క్షణంలో శ్రీనుని చూస్తుంటే ఎంతో గర్వం వేసింది రాజీకి. ఆ వెంటనే అతనితో మరింత సాన్నిహిత్యం పెంచుకోవాలని అతని ఒడిలో సేద తీరాలన్న కోరిక కూడా కలిగింది... ఒక్క ఉదుటున బెడ్ పై నుండి లేచి అతన్ని మళ్ళీ వాటేసుకుంది.... ఆ హఠాత్పరిణామానికి శ్రీను ఆశ్చర్యపోయాడు...

''శ్రీను ... నువ్వంటే నాకు చాలా ఇష్టం... ఎంత ఇష్టమంటే చెప్పలేను... శ్రీను నీతో గడపాలనుంది నాకు. నీతో గడిపిన ఆ క్షణాలని నా జీవితాంతం గుర్తుంచుకోవాలని కోరికగా వుంది. శ్రీను కాదనకు ప్లీజ్...'' అంటూ అభ్యర్థిస్తున్న ఆమె మాటలని విని ఓ క్షణం ఆశ్చర్యపోయినా... ఆ తర్వాత చిన్నగా నవ్వుకుని తన రెండు చేతులని మెల్లిగా ఆమె నడుంచుట్టూ వేసాడు.

ఆ స్పర్శకి రాజీ మనసులో ఏదో చక్కిలిగింత ప్రారంభమైంది... రాజీని అలాగే బెడ్ పైకి చేర్చి తను వెళ్ళి డోర్ గడిపెట్టి వచ్చాడు శ్రీను. తన ఒంటి మీదున్న షర్ట్ విప్పుతూ అమాంతం ఆమె మీద పడిపోయాడు.

రాజీలో ఒక్కసారిగా నరాలన్నీ జివ్వున లాగిన ఫీలింగ్ కలిగింది... అతన్ని అలాగే గట్టిగా పట్టుకుని అతని తలని తన ఎదపొంగులకి గట్టిగా అదుముకుంది... శ్రీను ఆమె ఒంటిపై నుండి ఒక్కొక వస్త్రాన్నే ఊడదీస్తూ ఆమెని పూర్తి నగ్నంగా చేసాడు. ఆ లైటు వెలుతురులో నల్లగా మెరుస్తున్న ఆమె అందాలని చూసిన శ్రీనుకి కళ్ళు తిరిగినంత పనయ్యింది.

ఆమెని నల్లగా పుట్టించినా ఆమెలోని అందాలని ఎంతో అపురూపంగా మలిచినట్టున్నాడు ఆ క్రియేటర్... నిక్కబొడుచుకుని తననే చూస్తున్నట్టున్న ఆమె స్థనాలని తన రెండు చేతులతో పట్టుకుని మెల్లిగా నొక్కాడు.

ఆ చర్యకి రాజీ 'అబ్బా...'' అంటూ తీయగా మూలిగింది....

శ్రీను ఆమె మీదకి పూర్తిగా వరిగి ఆమెని గట్టిగా హత్తుకున్నాడు. ఆమె పెదాలని ఆర్తిగా తన పెదాలతో అందుకుని జుర్రుకున్నాడు. ఆమె ఒళ్ళంతా ముద్దులవర్షం కురిపిస్తూ ఆమెని ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసాడు. బెడ్ పైన వారిద్దరూ అటూ ఇటూ పెనుగులాడుతూ ఒకరికి మించి ఒకరు శృంగార రసామృతాన్ని అందుకోవాలని ఆరాటపడుతుంటే సీలింగ్ ఫ్యాన్ తిరుగుతున్నా కూడా వారిద్దరి శరీరాలు చెమటతో తడిసిపోతున్నాయి...

ఆమె రెండు తొడల మధ్య చేయితో స్పృశించి ఆమెలో చేరిపోయాడు శ్రీను...

ఒక్కసారిగా అక్కడ నొప్పి రావడంతో గట్టిగా మూలిగింది రాజీ...

కానీ అ అనుభవం మనసుకి ఎంతో తృప్తిగా ఉండటంతో హాయిగా ఆస్వాదించసాగింది. సరిగ్గా గంట సేపటి వరకు వారిద్దరూ శృంగారంలో తేలిపోయారు. రాజీకి ఎంతో గర్వంగా ఉంది ఇప్పుడు. తను శ్రీనుతో గడిపిన విషయాన్ని తన ప్రెండ్స్ కి తెలిస్తే గుండె ఆగి చస్తారని అనుకుని చిన్నగా నవ్వుకుంది రాజీ.